Η εμφάνιση είναι τα πάντα. Δεν θα ΄πρεπε αλλά είναι…
Κανείς δεν παραδέχεται ότι η εμφάνιση είναι καθοριστική για τη ζωή ενός ανθρώπου τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική του ζωή, όμως όπως κι αν το δούμε πάντα υπερέχει η άτιμη.
Στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε η εμφάνιση παίζει μεγάλο ρόλο στις επιχειρήσεις και όχι μόνο. Αυτός είναι και ο λόγος που σε μεγάλους οργανισμούς υπάρχουν κώδικες επαγγελματικής εμφάνισης και ανάλογα σεμινάρια. Όλο και περισσότερα άτομα, καμουφλάρουν τα γκρίζα μαλλιά, τις ρυτίδες και τα εξωτερικά δείγματα κούρασης. Μάλλον γιατί οι επενδυτές φαίνεται ότι εκτιμούν τη νεανική ενεργητικότητα και το δυναμισμό. Ίσως η σημερινή ύφεση να μειώσει αυτή την τάση, και να λάβει υπόψη περισσότερο την εμπειρία.
Υπάρχουν όμως σοβαροί λόγοι γιατί οι διευθυντές προβάλουν τους εαυτούς τους σαν ανθρώπους γυμνασμένους και έτοιμους για δράση. Οι παγκόσμιες επιχειρήσεις είναι υπερβολικά απαιτητικές τη σήμερον ημέρα. Ατέλειωτες ώρες εργασίας, πολλά ταξίδια εντός και εκτός χώρας. Ακόμη και αν η τσέπη το επιτρέπει να ταξιδεύουν σε πρώτη θέση, η διαδικασία ενός ταξιδιού είναι μεγάλη και κουραστική.
Στις παλιές καλές μέρες η επιχειρηματική κοινωνία, με τους άντρες τουλάχιστον, ήταν πολύ πιο επιεικής. Περίμενες ότι το αφεντικό θα ήταν ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας με γκρίζα μαλλιά, κοιλίτσα κτλ. Σήμερα αυτό δεν είναι και τόσο αποδεκτό. Αν και οι περισσότεροι άνδρες παραδέχονται και δηλώνουν άφοβα την ηλικία τους, προσπαθούν με κάθε τρόπο να την κρύψουν, και με μεγάλη επιτυχία μάλιστα! Όσο για τις γυναίκες, τι να πω; Πλέον προσπαθείς να ξεχωρίσεις τη μάνα από την κόρη. Τεράστιο λάθος να φορείς το ίδιο συνολάκι δύο φορές, και αλίμονο σου αν δεν είναι τουλάχιστον Cucci. Σας θυμίζει κάτι;
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό προσθέτει άγχος σε μία ήδη στρεσογόνα ζωή, είναι παράλογο. Η δύναμη του μυαλού και της προσωπικότητας είναι που μετρά. Στο τέλος της ημέρας άλλωστε, αυτά μετρούν και αυτά αποφέρουν κέρδη. Πρέπει να προσλαμβάνονται και να προάγονται άτομα για το τι κάνουν, πως το κάνουν, τι αποτελέσματα έχουν οι ενέργειες τους και όχι για το πώς φαίνονται εξωτερικά ή για το πόσο ακριβά ρούχα φορούν.
Η εποχή του υπερκαταναλωτισμού, της μεγαλομανίας, της επίδειξιομανίας, του αρχοντοχωριατισμού, της απάθειας είναι πλέον γεγονός. Ας ευχηθούμε ότι αυτή η οικονομική κρίση θα μας συνεφέρει, θα μας ξυπνήσει από το λήθαργο και τη ματαιοδοξία των καιρών, και θα μας κάνει να ζήσουμε ανθρώπινα, συνειδητά, με μέτρο και σύνεση.
