Συνέντευξη: Ένωση Προσφύγων & Εκτοπισμένων Κύπρου
Δημοσιοποιήσατε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΝΩΣΗΣ αποφάσισε την υποστήριξη της υποψηφιότητας του κ. Τάσσου Παπαδόπουλου. Αυτή η απόφαση δεν παραβιάζει τον υπερκομματικό χαρακτήρα της ΕΝΩΣΗΣ;
Η επιλογή Προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να γίνεται με βάση το καλό της Κύπρου και των Παιδιών μας και όχι του όποιου Κόμματος.
Με αυτό το δεδομένο, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΝΩΣΗΣ αποφάσισε με μοναδικό κριτήριο την ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ προς τον κάθε Υποψήφιο ως προς το Κυπριακό Θέμα, δηλαδή απόλυτα υπερκομματικά.
Πως, λοιπόν, κρίνατε τον κάθε Υποψήφιο;
Ο κ. Κώστας Θεμιστοκλέους κρίθηκε με βάση τις απόψεις του. Είναι θιασώτης της φιλοσοφίας Ανάν και ακολουθεί την θεωρία του Πολιτικού Ρεαλισμού (REALPOLITIK), όπως ο ίδιος την εννοεί.
Οι θέσεις του κρίθηκαν ΣΥΜΒΑΤΕΣ με τις προσδοκίες των Τούρκων, ΑΣΥΜΒΑΤΕΣ με την ευρωπαϊκή κατάκτηση και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ για το μέλλον και την αξιοπρέπεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Συνεπώς, ο κ. Θεμιστοκλέους δεν μπορούσε να αποτελέσει επιλογή εμπιστοσύνης.
Ο κ. Ιωάννης Κασουλίδης θεωρείται σοβαρός, με αξιόλογες γνώσεις και γνωριμίες. Όμως, έπρεπε να ληφθούν υπόψη και:
· Οι ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ που συναποδέχθηκε για την δημιουργία του Σχεδίου Ανάν.
· Οι ΑΠΕΙΛΕΣ που διατύπωσε για να πειθαναγκάσει τον Κυπριακό Λαό σε αποδοχή του Σχεδίου.
· Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ της οποίας τυγχάνει από την ηγεσία του ΔΗΣΥ, της οποίας οι προσεγγίσεις ΔΕΝ διαφέρουν από εκείνες του κ. Θεμιστοκλέους.
· Η ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ από τους Ξένους συμπεριφορά του, η οποία τον εγκλωβίζει σε πορεία αποδοχής των προνοιών του Σχεδίου Ανάν.
Συνεπώς, ούτε ο κ. Κασουλίδης μπορούσε να αποτελέσει επιλογή εμπιστοσύνης.
Ο κ. Δημήτρης Χριστόφιας κρίθηκε ως «αυστηρά προσηλωμένος στους στενούς σκοπούς του σκληρού πυρήνα του ΑΚΕΛ και ότι, όταν συνεργάζεται, αποσκοπεί αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση του κομματικού στόχου».
Τα πιο πάνω κρίθηκαν από:
· Την ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ της απόφασης της ηγεσία του ΑΚΕΛ από «ΝΑΙ» σε «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι «λέμε ΟΧΙ, για να τσιμεντώσουμε το ΝΑΙ». Πράγμα που έγινε λόγω της αναμενόμενης μαζικής ανυπακοής της πλειοψηφίας του ΑΚΕΛ και όχι για να απορριφθεί το Σχέδιο Ανάν.
· Την ΕΜΜΟΝΗ του για υπουργοποίηση ΑΚΕΛικών του «ΝΑΙ» στο καθοριστικής σημασίας Υπουργείο Εσωτερικών, οι οποίοι ενήργησαν πλήττοντας τα συμφέροντα και μειώνοντας τον αριθμό των Προσφύγων, σε εφαρμογή της φιλοσοφίας του Σχεδίου Ανάν.
· Τις ΑΚΥΡΩΤΙΚΕΣ επεμβάσεις του στις διεκδικήσεις επί του Κυπριακού.
· Την ΑΠΑΙΤΗΣΗ του για αναβολή της εισόδου της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΥΡΟΖΩΝΗ και κατακόρυφη αύξηση των Κοινωνικών Παροχών, που αποτέλεσμα θα είχαν την αναστροφή της θετικής εικόνας της Οικονομίας και την μη είσοδο στην ΕΥΡΟΖΩΝΗ, εξέλιξη που επίσης θα εξυπηρετούσε την επαναφορά του Σχεδίου Ανάν.
· Την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΡΕΠΕΙΑ που επέδειξε, αποκομίζοντας πρώτα όλα τα οφέλη της Συγκυβέρνησης και ενεργώντας στη συνέχεια μειωτικά για την υπόθεση της Κύπρου με δηλώσεις περί «διεθνούς κλίματος αντιπάθειας και μη εμπιστοσύνης έναντι του Προέδρου της Δημοκρατίας», χάριν της δικής του υποψηφιότητας.
· Την ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ του από ηγετικά Στελέχη του ΔΗΣΥ, σε επιβεβαίωση της πολιτικής του για «τσιμέντωμα του ΝΑΙ».
Συνεπώς, ούτε και ο κ. Χριστόφιας θα μπορούσε να αποτελέσει επιλογή εμπιστοσύνης.
Ο κ. Τάσσος Παπαδόπουλος κρίθηκε ευρύτερα:
Η Οικονομική Πολιτική κρίθηκε ως «πολιτική οικονομικού νοικοκυρέματος», γεγονός που οδήγησε την Κυπριακή Δημοκρατία στην ΕΥΡΟΖΩΝΗ με ευνοϊκούς όρους και σοβαρή πολιτική αναβάθμιση.
Η Κοινωνική Πολιτική κρίθηκε ως μεθοδευμένη, με αρχικά αναγκαία την «περισυλλογή» και με εξέλιξη «τις προσεγμένες παροχές», οι οποίες -όπως εξαγγέλθηκε- θα συνεχιστούν.
Η Προσφυγική Πολιτική κρίθηκε ως ανεπαρκής, με μόνο ελαφρυντικό:
· Την αποδεδειγμένα αρνητική στάση των εκάστοτε Υπουργών Εσωτερικών της μέχρι πρότινος Συγκυβέρνησης έναντι των προσφυγικών θεμάτων (όπως λ.χ. η μη απόδοση Προσφυγικής Ιδιότητας στους Δικαιούχους και η ΑΦΑΙΡΕΣΗ της από Πρόσφυγες που την κατείχαν νόμιμα, η ολιγωρία για την Στέγαση, η μη υποβολή προτάσεων για απάμβλυνση των επιπτώσεων της Εισβολής κλπ),
· καθώς και την στάση της Αντιπολίτευσης, η οποία μόνο προεκλογικά ασχολείται με τα Προσφυγικά Θέματα, συμβάλλοντας από κοινού με το ΑΚΕΛ και στην διαιώνιση της άνομης ΠΕΠ, αρνούμενοι την διενέργεια Προσφυγικών Εκλογών.
Περαιτέρω κρίθηκε, ότι ο Πρόεδρος «όφειλε να μην αντιδράσει, δημιουργώντας κρίση στο Εσωτερικό και αρνητική εικόνα στο Εξωτερικό». Αυτό, όμως, ήταν σε βάρος των όσων όφειλαν να γίνουν για την πραγματική ανακούφιση του Προσφυγικού Κόσμου.
Ως προς το Κυπριακό Θέμα, κρίθηκε ότι «τα πολύ αρνητικά δεδομένα του 2003 επέβαλλαν τους χειρισμούς που έγιναν μέχρι και τον Απρίλιο 2004».
Μετά το Δημοψήφισμα και την Ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παρά την συμπεριφορά υπόσκαψης από την ηγεσία του ΔΗΣΥ και τα εμφανή εμπόδια από την ηγεσία του ΑΚΕΛ, η στρατηγική του απερχόμενου Προέδρου κρίθηκε ως αξιοπρεπής και μεθοδευμένη, έχοντας επιτύχει την ΔΙΕΘΝΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ της Τουρκίας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και ιδιαίτερα της Αγγλίας), για επίλυση του Κυπριακού με βάση τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και τις ευρωπαϊκές αρχές Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Κρίθηκε ότι, εάν ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος επανεκλεγεί και αφεθεί απερίσπαστος, η πορεία θα είναι προς όφελος της Κύπρου.
Με αυτό το σκεπτικό, το Δ.Σ. αποφάσισε την υποστήριξη του κ. Τάσσου Παπαδόπουλου.
Προβλέπετε επανεκλογή του κ. Τάσσου Παπαδόπουλου;
Με κριτήριο πάντα τον βαθμό εμπιστοσύνης και σιγουριάς για το μέλλον του Τόπου και των γενιών που θα ζήσουν στη Κύπρο, πιστεύουμε ότι ο Λαός που τον εμπιστεύθηκε το 2004 θα τον επανεκλέξει.
__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
